Måned: mars 2018

Rettar ved konferansedeltaking

Eg er invitert til å seie noko om korleis vi nyttar Canvas på ein konferanse etter påske.

Eg fekk tilsendt ein «Concent form» der det stod:

Instructure will solely own the Materials and all rights related to the Materials, in whole or in part, and have the exclusive, worldwide, perpetual and royalty-free right and license to use the Materials in any manner or media without notifying me,

Eg forstår utan vidare behovet som Instrucure (firmaet bak Canvas) har til å kunne nytte mitt arbeid i deira arbeid. Det er fint med omsyn til forskingsformidling og deling og alt det der. Det er ikkje kan akseptere er “exclusive […]  right and license to use the Materials”.  

Det å gir frå meg offentleg finansiert arbeid til eit kommersielt foretak, er etter mitt vit feil. I tillegg kan eg i prinsippet ikkje nytte den same ppt-fila eller modellane t.d. undervisning. Eg svara dei:

Since my work is publicly funded, I cannot sign the consent form. To give away publicly funded work to commercial interests in this way is extremely problematic in many ways. What I can do, is to release it as CC BY-SA. I certainly hope that is sufficient for your purposes.

…og det var det. Eg skreiv om «concent form» til den som er lagt ved, og Instructure sitt «legal department» godtok den utan vidare.

CC BY-SA er ein lisens som er utvikla av Creative Commons. Dei har fleire ulike lisensar. Dette er den lisensen som eg trur passar best i denne samanhengen. Eit oversyn ulike lisensar er å finne her: https://creativecommons.org/licenses/

Oppmodinga mi er dermed:

Bruk så langt det er råd Creative Commons lisensar når de må signere concent-forms i staden for å gi frå deg eksklusive rettar.

(Denne teksten gjekk som e-post til alle ved HVO)

Hacking og governmentality

NUPI vart hacka i 2017.

Mistenkelege IP-adresser får tilgang til NUPI sin web-server i januar 2017. Fram til oktober skjer det berre sporadisk tilgang, men i oktober vart angrepet gjennomført ved at det vart lagt inn i bakdør i serveren. NorCERT, PST og NUPI hadde eit godt samarbeid i dette og fekk kartlagt at angriparen var interessert i nyheitsbrev og rapportar. Det store spørsmålet er kvifor dei er interessert i dette.

Foucault nyttar omgrepet governmentality til å poengtere at vi har eit samfunn der det å styre andre sine handlingar er den ultimate styringa. Sentralt i dette ligg omgrepet praksisregimer, som produserer sanning og viten. Ved å kunne styre den sanninga og vitenen som praksisregima produserer, vil ein dermed kunne påverke samfunnet.

I dette tilfellet kan vi tenkje oss at angrepet kan ønskje å forme sanninga ved å enten redusere legitimiteten til NUPI eller ved å endre innhaldet slik at hackerane sine synspunkt vert sanninga. Kort sagt svekke motstandaren. Åsmund Weltzien, kommunikasjonssjef i NUPI, antar at dette kan handle om tilgang til forsking, forgifte ein brønn av kunnskap, forfalske resultat, forfalske avsendar eller undergrave tilliten deira.

Dette er med andre ord påverknad, og om ein antar at gruppa ikkje er ein gjeng med ungdommar som først og fremst er ute etter å teste teknologi, er det rimeleg at det heile handlar om å påverke samfunnet vårt. Det å påverke forskingsinstitusjonar vert dermed ein del av ein strategi som øydelegg den tilliten vi har til samfunnet rundt oss.

Når vi då vender tilbake til Foucault, governmentality og praksisregimer, er det viktig å sjå at dette ikkje berre handlar om destabilisering av samfunnet, men om at vi har grupper som spelar ei rolle i governmentalityprosessen i samfunnet. Ein av dei viktige konsekvensane er at staten må overvake hackergruppene sin aktivitet – noko dei berre kan gjere ved å overvake det som skjer i vårt eige samfunn. Det medfører også at staten får meir innsyn i det relativt frie institusjonar held på med – og dermed vert ein ikkje så fri like vel.

Summaries of summaries in MAXQDA

Eg var på konferanse om bruk av MAXQDA i Berlin førre veke.

Det å kode kvalitative data er sentralt i nesten all kvalitativ forsking. Det gjer ein for å merke av tekstdelar som ein vil hente utatt og samanstille med andre tekstblokker. Når ein hentar ut til dømes tre tekstblokker om eit tema frå ein person, er det ofte naturleg å skrive oppsummeringar av desse tekstblokkene. Ein av funksjonane i MAXQDA er nettopp dette. Problemet er at eg ofte ønskjer å kunne oppsummere desse oppsummeringane. Dette støttar ikkje MAXQDA direkte, og det var ingen som kunne fortelje meg ein god måte å gjere det på. Etter litt kreativ tenking, kom eg på ein måte å gjere det på, som ingen av folka eg snakka med på konferansen hadde tenkt på. Dette inkluderte erfarne kurshaldarar og dei som er hovudarkitektane bak programmet. Dei dei derimot kunne formidle, var at dei likte ideen.

Då eg kom heim, laga eg ein instruksjonsvideo på dette og posta den på youtube.

Kommentaren frå systemutviklarane var:

Hi Roar, that’s a great idea! And you’re probably the very first person in the world to use the Summary feature like that.

Videoen er her: